Het was zo ver, ik stond voor de keuze ga ik hiermee door of stop ik er mee. Voor ik het wist zat ik samen met mijn vriend in de auto onderweg naar België voor mijn intake gesprek. Wetende dat door mijn keuze mijn hele leven zal veranderen. Wil ik dat wel, kan ik dat wel, krijg ik geen spijt? Allemaal gedachtes en ‘beren op de weg’ die door mijn hoofd spookten. Maar ik moest het doen, dit was de enige manier om mijn vicieuze cirkel te doorbreken. Ik kan er alleen maar beter van worden.

Tot op de dag van vandaag heb ik geen moment spijt van mijn beslissing…

♥